ای کاش امروزمان پر از صلح و آرامش باشد...

ای کاش به خدا آنچنان باور داشته باشیم که چرایی برای آنچه که هستیم به میان نیاوریم...

ای کاش پیامدهای بیکرانی را که زاییده دعا کردن است از خاطر نمی بردیم...

ای کاش از نعماتی که دریافت میکنیم استفاده کنیم و ای کاش عشقی را که نصیبمان میشود به دیگران نیز منتقل کنیم...

ای کاش گنجایش دانستن این مطلب را که مخلوق خدا هستیم داشته باشیم...

بگذارید این حضور در مغز استخوانتان جاری شود. به روحتان اجازه دهید آواز بخواند. پایکوبی کند. عشق بورزد و ستایش کند!

پی نوشت: دلم بدجوری از خدا شکست و برای خودم خیلی سوخت! دوستای خوبم برام دعا کنید... نمیخوام به همه باورها و یقین هایی که در مورد خدا دارم شک کنم ولی بعضی تردیدها دارن خفه م میکنن! دعا کنین رها شم از این همه...